Behandeling bij klaplong na een ongeval

Op de Spoedeisende Hulp wordt de patiënt na een ongeval volledig volgens een internationaal protocol nagekeken (ATLS opvang). Dit protocol is er op gericht om zo snel mogelijk alle levensbedreigende zaken op te sporen en te behandelen. Bij verdenking op een klaplong, longkneuzing of -bloeding wordt een röntgenfoto gemaakt waarop de klaplong vaak te zien is. Ook worden hierop vaak ribbreuken gezien. Bij twijfel of  ernstige problemen wordt een aanvullende CT-scan gemaakt om details goed te kunnen bekijken.

Als u een klaplong blijkt te hebben, wordt na toediening van antibiotica en lokale verdoving, een klein silicone buisje in de longholte gebracht via een sneetje in de borstkas waaraan wordt gezogen. Hierdoor kan het vacuüm zich herstellen en ontplooit de long weer. Meestal kan dit buisje na 1 of 2 dagen worden verwijderd als blijkt dat de long zich goed ontplooid heeft en ook blijft.