Pas na vier maanden heb ik de keu weer gepakt
Raymon Fabrie, snookerkampioen en horecaman, heeft een hoge pijngrens. Zo kon het gebeuren dat hij een week lang met drievoudige armbreuk rondliep voordat hij een arts ernaar liet kijken. Hij werd geopereerd in ons ziekenhuis en na maanden revalidatie, wist hij een finaleplaats te veroveren voor het Nederlands Kampioenschap Snooker 2021.
Eind maart 2021 liep Raymon Fabrie, zesvoudig Nederlands kampioen snooker, nietsvermoedend over de Goudse Singel in Rotterdam toen hij van het ene op het andere moment voorover klapte en op straat belandde. Raymon: ‘Je eerste reflex is proberen de val met je handen te breken, maar ik had mijn hand in mijn zak, dus viel ik neer. Ik hoorde wat kraken en voelde pijn in mijn arm. Dat gaat vanzelf wel over, dacht ik en liep door.’
Balen
Maar gaandeweg werden de arm en de hand van Raymon steeds blauwer en pijnlijker. Na een week besloot hij toch de huisarts maar te raadplegen. Die verwees hem door naar Franciscus Gasthuis om een röntgenfoto te laten maken. De foto liet zien dat het bot in zijn bovenarm op 3 plaatsen gebroken was. ‘Daar baalde ik van,' zegt Raymon. ‘Nu kon ik voorlopig niet werken. Ik ben barman bij een snookercentrum en had, als de lockdown voorbij zou zijn, weer aan de slag willen gaan. En natuurlijk vond ik ook het jammer dat ik niet meer kon spelen.’
Gelukkig is mijn arm hartstikke goed geheeld.
Voor Raymon bleek een operatieve behandeling de beste optie. Tijdens de 4 uur durende ingreep zette de chirurg de gebroken botdelen op hun plaats en zette ze vast met een metalen plaat, zodat ze weer aan elkaar kunnen groeien. Na een nacht in het ziekenhuis mocht Raymon naar huis, zijn arm stevig ingezwachteld.
Oefeningen
In de periode die volgde, zette Raymon alles op alles om zo goed mogelijk te herstellen. Hij deed dagelijks de oefeningen die de fysiotherapeut hem gegeven had om de spieren te verstevigen, verstijving van de gewrichten tegen te gaan en de doorbloeding te verbeteren. Raymon: ‘Pas na 4 maanden heb ik de keu weer gepakt. Spelen was wel in het begin wel pijnlijk, maar het was te doen.’
Nu, bijna een jaar later, voelt Raymon geen pijn meer en van de metalen plaat die er nog altijd zit, heeft hij geen last. Hij is weer aan het werk en het afgelopen najaar stond hij in de finale van het NK Snooker. Goud zat er deze keer niet in voor hem, hij won zilver. ‘Mentaal was ik sterk,’ zegt hij terugkijkend. ‘Ik had zin in spelen, maar miste wedstrijdritme. Gelukkig is mijn arm hartstikke goed geheeld. Daar ben ik heel blij om, want ik heb er wel over ingezeten dat hij niet meer zou worden als voorheen.’