Als toetje op mijn burn-out kwam het bericht van de prostaatkanker

Als toetje op mijn burn-out kwam het bericht van de prostaatkanker.

Joost Emmen was net aan het opkrabbelen van een burn-out en een virusinfectie op zijn evenwichtsorganen. ‘Na het lopen van de marathon van New York, ben ik omgevallen,’ vertelt hij. ‘Het was allemaal teveel geweest, jarenlang te hard werken en teveel sporten. ‘Door die burn-out ben ik wel rustiger geworden, heb mezelf helemaal gereset. Als toetje op mijn burn-out kwam het bericht van de prostaatkanker.’ Joost Emmen had moeite met plassen en bleek een vergrote prostaat te hebben. Zijn alerte huisarts verwees hem meteen door. Uit een biopt bleek dat hij prostaatkanker had, maar nog geen uitzaaiingen naar de lymfeklieren.

Ik was incontinent, impotent en had erectiestoornissen

‘Ik was vol vertrouwen’

‘Ik kreeg in het Prostaatcentrum door uroloog Egbert Boevé en oncologieverpleegkundige Lucrezia Bani een helder beeld geschetst: vanwege mijn leeftijd was een verwijdering van de prostaat de beste optie. Ik was vol vertrouwen en voelde me in goede handen.’ De operatie verliep vlot en voorspoedig, de gevolgen van een dergelijke operatie zijn heftig. ‘Ik was incontinent, impotent en had erectiestoornissen,’ aldus Joost Emmen. ‘De incontinentieklachten zijn tijdelijk, gewoon een kwestie van veel trainen. Ik heb een korte tijd met luiers rondgelopen, dat is niet leuk. Maar ik heb er nooit geheimzinnig over gedaan en het me niet laten belemmeren in de sociale omgang. Sommige mensen vinden het allemaal heel interessant, anderen zijn onzeker en projecteren hun eigen angsten.’

Ik ben nu meer in het hier en nu bezig en concentreer me op de dingen die ik nog wél kan.

Nieuwe deur opengegaan

Na de operatie is Joost Emmen een maand thuis geweest en daarna weer rustig begonnen met werken. ‘Je kunt thuis gaan zitten treuren, maar dat schiet ook niet op.’ Het heeft wel even geduurd voordat hij het allemaal een plek heeft kunnen geven. ‘Ik heb een aantal maanden alleen maar aan mezelf gedacht,’ geeft hij toe. ‘Ik moest alle emoties door laten dringen en die kwamen er op een gegeven moment ook allemaal uit. Ik realiseerde me dat er een deur gesloten was, maar een nieuwe deur was opengegaan. Ik ben nu meer in het hier en nu bezig en concentreer me op de dingen die ik nog wél kan.’ Dit is hem gelukt mede dankzij de begeleiding van zijn psycholoog en huisarts.

Geen angst

Joost Emmen komt regelmatig naar het Prostaatcentrum voor controle. ‘Mijn PSA-waarde (een test om prostaatkankerpatiënten te volgen) is niet meetbaar en dat is goed. Ik heb gelukkig geen nabehandeling nodig met bestraling of hormonen.’ Hij heeft geen angst dat de kanker zal terugkeren. ‘Als het zover is, zie ik wel. Als ik nu terugkijk op mijn leven, heb ik gedaan wat ik wilde doen. Ik heb mijn dromen uit laten komen. En er is rust in mijn hoofd.’